27 Şubat 2012 Pazartesi

Sonsuzluk...

Hayat ;aklımızın alamayacagı kadar karışık bir düzenek. Gerçekten şöyle bir bakıyorumda ne neden oluyor nasıl herşey bir anda bu kadar karışıyor olabiliyor , sonuca baglandıgında herşey aslında kestirme ve net bir sonuca ulaşıyor hala çözebilmiş degilim . Kaldı ki çözebilen bir insan olabileceginede inancımı yitirdim. Her insanın kendine göre yetenekli oldugu bir alan var .Lakin hiçbir insanın kapasitesi tek başına mutlu olmaya kabullenmeye yetmiyor.Aylardır bakıyorum etrafıma ...Aylardır sorguluyorum ne neden oluyor ?kimler mutlu,kimler mutsuz? hayat nasıl bir yer ?Aylardır gözlemliyorum mutlu görünen tipler gerçekten mutlu mu ?Bu süreçteki asıl hedefim hayatın nasıl bir yer oldugunu anlamlandırmak en azından kendim için bu böyledir deyip sorgulama sürecini kapatıp kabullenme sürecine geçebilmek. Ama olmuyor . Olmuyor çünki her soru başka bir soruyu doguruyor.Aklımın alamayacagı kadar karışık herşey ve aklımızın alamayacagı kadar net ve belirli .Oto kontrol bizede degil bu düzenegi bir güç yönetiyor .İnsandan çok daha üstün ve çok daha mükemmel bir güç bu ! Sorgulamak sonsuzlukta kaybolmak gibi birşey her adımda ilerliyorsun ama her yer aynı gibi gittikçe daha derine batıyorsun . Battım ve sorgulamayı bırakıp kabullenmek sürecine geçemedigim sürecede batacagım. Gel zaman git zaman ben aynı sonsuzlukta yol alırken vaktim bitecek ve gerçekten sonsuzluga kavuşacagım.

Hiç yorum yok: