Ve her giden parçam yerine ....

Parçalandım...
Ve her bir parçamı ayrı yere bıraktım

Birini açık denizlerin en derin yerine attım
Kürek çektim uzaklaştım dönüp
Arkama bakmadım bile

Birini yüksek dağların zirvesine
Çıkardım
Hiç kimse kurtarmasın kurda kuşa yem olsun diye

Birini hiç unutmadığım o
Küçük şehirde bıraktım
Dönemedim kim bilir
Belki dönsem de bulamazdım

Önce savruldum yok oldum
Sonra dinlendim duruldum
Ve her giden parçam
Yerine yenisini doğurdum

Daha güçlü daha sakin
Daha mutlu daha suskun
Daha olgun daha kırgın
Daha yalnız daha yorgun

Parçalandım
Ve her bir parçamı ayrı yere bıraktım

Birini tanıdık bir vişne
Ağacının dibine ektim
Soramadım filizlendi mi
Sürgün verdi mi

Birini çok sevdiğim bir
Dostta unuttum
İstedim geri vermedi
Meğer benden
Pek hazetmezmiş

Birini büyük bir aşk
Uğruna ateşlere attım
Bilerek isteyereK ama asla
Pişman olmadım

Önce savruldum yok oldum
Sonra dinlendim duruldum
Ve her giden parçam
Yerine yenisini doğurdum

parçalandım ver herbir parçamı ayrı yere dagıttım...

ben küçükken henüz aşkın en masum yerlerindeyken ve zaman kendi kendime düşünürken yer yerde çalan bu parçayı anladıgımı sanırmışım ama hayır hiç mi hiç yaşayamamşım..inan ki bugece ilk kez bu kadar net anlamlandırıyorum.birşeyi anlamak için dogru zaman ve dogru edinmişlikler gerekirmiş meger ki..evet ya dinleyerek ne dedigini anlayabilirsin ama asla yaşamadan anlamlandıramazsın bazı şeyleri..
yıkıntılarından yeniden dogmamış biri bu saatteen sonra nasıl anlar ki beni..

süper mario

bir öyle başlayayım bir böyle ..olmazsa tam tersinden alıp tekrar başlarım.. artık alıştım nede olsa yeni başlangıçlara..
eskidenkendi gözümü kendim korkutmuşum inan ki..hem ne var ki olmadı bir daha ,hala nefes alıyorum ve hala kendi hikayemde başrol oynuyorum...
canımı sıkanlardan uzaklaşmak istiyorum ama bu şeçimleri yapabilmem için bir kaç set daha var önümde ha gayret pınar ha gayret diyorum..O kadar çok şey yaşadım ki artık hafıza defterime dahi ulaşılamıyor ..ya ne olmuştu da olay buna gelmişti yada ben yeniden neden başlıyorum diyorum ara sıra hafızamı yoklamak zorunda kalmak ve çogu zaman ulaşamamakta can sıkıcı aslında.Traji komik bir haldeyim çok güçlü görünüyorum lakin bir okadar da güçsüzüm .Ya çok iyiyim yada çok depresif...ortasını bulamıyorum tam ortası neresidir acaba duracagım noktayı kestiremiyorum. her seferinden denge aletinden düşüyorum. düştükçe daha sinirli daha kazanmaya endekli oluyorum, kalkıyorum ve evet nerde kalmıştık gibi bir his yaşıyorum .Yaa aynı süper marioda'ki gibi her etabı sil baştan alıyorum .bazen sırf puan kazanmak için zehirli matarlara yem oluyorum ve bazen sadece hedefe kilitlenip az puanla ama etabı geçerek ödüllendiriliyorum. her seferinde gidecegim yolu ben seçiyorum ve her seçimden sonra aklımda diger yol acaba daha mı kolaydı ki sorusu kalıyor işte ne zaman bu soru aklıma takılsa etabın başına dönüyorum vesonraki ilk tercihimi diger yoldan yana kullanarak kendimi rahatlatıyorum. belkide merak duygum ya olursa hırsım bu hallere getirdi .küçükken çok nasrettin hoca fıkrasımı okudum ne:)görüyorum işte hem kocaman gölü hemde elimdeki yogurt tasının küçüklüğünü , genede işte hep aklımda o soru 'yaa tutar sa'..fizik kanunlarına ters her yerinden belli sonuç negatif şans oranın yok gibi birşey amaeben %1'lik bir ihtimalin peşinden koşuyorum ve yoruluyorum..
2002'den bu yana da yorgunum amma çok kullanıyorum bu kelimeyi şimdi fark ettim .daha az yiyorum daha çok uyuyorum ve daha çok düşünüyorum .en çok ta düşüncelerim yoruyor beni ve içimde saklı kimseyle paylaşamadıgım yardım istemeyemedigim onlarca konu...
artık daha çok yaşayıp daha az düşünmeliyim belki...