seni içimden terk ediyorum

Seni İçimden Terk Ediyorum Binmediğim hiçbir otobüs, Beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu şehirde.
Gittikçe azalıyor hayat. Neyi erken yaşadıysam, Hep ona geç kalıyorum. Sana göçüyorum her sonbahar. Yolların çıkmıyor aşkıma.
Unuttuğun yağmurların adı saklımda. Seni içimden terk ediyorum...
Susmaktan yoruldum. Kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri, Efkar demliyorum gözlerimde.Yaşlarımı yanağıma varmadan öldürüyorum. Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi. Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp, Seni içimden terk ediyorum...
Ne unutacak kadar nefret ettin, Ne hatırlayacak kadar sevdin!
Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin, Biliyorum.
Beni hep bulmamak için aradın.
Yanılgımdın, Yandığımdın, Yangındın...
Sensizliğe yenilmek, Sana yenilmekten zor olsa da, Ardımda bir sürü belkiler bırakarak Seni içimden terk ediyorum...
Şimdi İçimizde öldürülecek bir anı bile bulamayan İki yarım kaldık; Tamamlayamadık bizi.
Elimden tutmadın yalnızlığımın, Saçlarımı da uzaklarına gömdün. İçimin mavisi senin okyanusundandı. Al! Geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun. Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim, Sana bensizliği terk ediyorum.
"Yarime uzanmayan bütün dallarım kırılsın" demiştin.
Aşk içinde doğmuşsa
nereye kaçabilirdi?
Ne tuhaf değil mi?
İçimi acıtan da sendin, Acımı dindirecek olan da...
Ya öldür beni dedim, Ya da git benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda seni kaybettim.
Aldırmadın aldırmalarıma.
Bir gecede yakıp yarini, Şafaklara sattın ihanetini!
Külüme basanlar bile utandı yaptığından.
İşte soluk bir ömrün Son nefesi.
Benden, İçimden Terk ediyorum...

bilmem ki!!

sende mutsuzsun; bende
sende beni anlamıyorsun ;bende
hep biseyler ters gidiyor
ben tüm vaktimi sana ayırmak isterken
istemekle olmuyor...
eminim ki sende aynı duygular içindesin
ve değiştiremediğin seylerin acısı içerisinde
aslında sende bensin
benim gibisin
ne kadar şimdilik anlamasakta
kesişme noktalarımız sandıgımızdan da fazla
ama ne kadar istesekte
değiştirmeye gücümüz yok
sende kabullendin ;bende
ama aslında inan kabullendiğimiz hala çok sey yok
çünki ben istemesemde
hala korkuyorum seni kaybetmekten
ve hala olgun biri gibi davranamıyorum
vee hala sensizliğe alışamıyorum...
sadece saçmalıyor
sadece kendimce çaba harcıyorum
en önemli varlıgım sensin ama
en az seninleyim
en sevdiğimsin ama
hiç olmayanımsın
yani
bir çelişki var bu aşkta
ve bir yara...
hiç istemesende varolan engelleyemediğimiz
bir yara..
ve birr acı var
daima kanayan ama hiç kan kaybından öldürmeyen

hemde aynı nokta da..
ve en az sevgimiz kadar inatçı!!!



herşeyin çok başında sayılmaz ken 06mart /2006

mutlu aşk yoktur

bugün öyle çok ölmek istiyorum ki..sadece seni severek ve sana kavuşmak için ölmek..tek çare bu gibi geliyor bir anda
ve çook umutsuz hissediyorum kendimi.çaresiz ve zavallı bi kızım sanki..hala sana aşık ve hala hayatındaki hiç birseyi değiştirememiş herkesin gıptayla baktıgı ama çook mutsuz küçük bi kız..belki hiç büyümeyecegim ve ömrümün sonuna kadarda bu girdapta cebelleşip gideceğim..hemde görüntüde ne bir savaş ne de bir kazanan varken sürdürecegim ben bu anlamsız çabamı...biliyorum kimse kazanmıyacak bu oyunun sonunda..sen de ben de kaybedecegiz hemde en iyi ihtimalle gençliğimizi..
sadece mutlu olmayı dilerken bir şeylerin ellerimizden kaydıgını görecegiz veee o zaman bu dünyada yapabilecek hersey için geç kalmış olacagız...

bir varmış bir yokmuş misali işte o zaman gereçekten biz varmıydık aşk var mıydı sorusunu soracaksın kendine..cevap bulurmusun bilinmez ama sen yeniden başla herseye..2002'den yani aslında kadıgın yerden.yeniden askerden dön ve yeniden hedefler edin kendine ..yeniden aşık ol ve yeniden başla bu anlamsız hatalar zincirine..
sen hep dersin ya ; mutlu aşk yoktur olanında ömrü ne kadar kısa ..
kısa kısa yaşarsın belki ama artık en azından senin ihtiyacın var mutlu olmaya...
0006 mart

FIRTINA ÖNCESİ SESSİZLİK ...

sanki artık başka bişeylerin peşindesin gibi hissetmeye başladım hayatım...biliyorum seni seviyorum ama tek bildigim şey bu inan bana . zamanla sende duruma alıştın benle konuşurken uyuyabilecek kadar alıştın hemde...biliyorum bir çok açıklaman var ama artık nedenlerde umurumda degil 24 yaşımdayım gencim ,zekiyim, güzelim ama mutusuzum:)evet ya gerçekten çok mutsuzum ve en kötüsüde ne biliyormusun mutsuzlugumu kanıksamaya başladım .. eskisi gibi planlar yok kafamda hesaplar yapmıyorum çaba harcamıyorum ve düzeltmeye çalışmıyorum..
biliyorum ki artık hiç bişeyi degiştiremiyecegim ve eskisi gibi korkmuyorum zaten olacaksa olacak benim korkum bunları degiştirmeyecek ki diyorum,,, benim istedigim gibi olmadı hiç bişey ve hiç birseyi de düzeltemedim malesef şimdi sil baştan çabalasam ve karar versem herşeyi degiştirmeye biliyorum ki olmayacak saf umudu olan kendine inan pınar degilim artık.. inanmıyorum hiç bişeye en çokta kendime her an herşey olabilir, herkes yalan söyleyebilir ve hiç bişey gördüğüm gibi olmayabilir. her an aklımda bunlar var inanmıyorum hiç bişeye dedim ya en acısı herşeyden önce kendime !!
allahımı ve hayellerimi yitirdim ben aşkım inancım yok artık hiç bişeye..bir tek isteklerim var umutlarım var neyi istedigimi biliyorum ama nasıl ulaşacagımı bilmiyorum degişik bi süreç yaşıyorum .eskiden sesini duymasam çıldıracak gibi olurdum aklımı sürekli senle olma planları kurcalardı ..bu iyi mi aşkım bilmiyorum ama uyuştum yani konuşunca da seni mutlu edemedigimi fark ettim!! ben ne yaparsam yapayım sonuçlar degişmiyor neden böyle bilmiyorum ama yeni işini başkasınndan duyduguma bile sinirlenemedim şuan çok rahatsız olmam gereken bi yerdesin ama tepki bile vermeye hakkım yok.yok işte hiç bişey yok.. herşeyimi kaybettim ...belkide artık sıra kendime geldi kim bilir..
anlatamadım belki belkide anladın ama artık gücüm kalmadı..
yitiyorum aşkım yada bitiyorum bana bişeyler oluyor ben ben olmaktan çıkıyorum.. belkide hep ertelediğim içim şuan her anımdan 50 kat fazla acı çekiyorum.ben nasıldım eskiden onu bile tam olarak çözemiyorum üstüme lanet bi sessizlik çöktü .. düşünmeyince hiç acı çekmiyorum ve beynimin uyuştugunu bile hissetmiyorum...
biliyormusun rüyaları sıkça ziyaret ediyorum
bu fırtına öncesi sessizliğe benziyor ama hayırdır inşallah diyorum..

25 kasım 2006 gece 2:55

ADIM ..ADIM...

SİL BAŞTAN BAŞLAMAK LAZIM BAZEN HAYATI SIFIRLAMAK..
SİL BAŞTAN YENİDEN .. BENDE YEP YENİ TERTEMİZ BİR SAYFA AÇIYORUM TAMDA 25 YAŞIMA 1 KALA...HAYATIMI ERTELEDİKÇE, HAYATI YAKALAMA ŞANSIM KALMIYOR VE ARTIK NE ŞİŞ YANSIN NE KEBAB BOYUTUNDAN GEÇTİM..ELBETTE HERŞEYİN BİR BEDELİ VAR ..
İŞTE ASLIN SORU DA ORDA BAŞLIYOR YA ^^BEN BU BEDELİ ÖDEMEYE HAZIRMIYIM?^^BİR YANIM ARTIK YETER ARTIK NE OLACAKSA OLSUN , HİÇ BİR ŞEY SENİN DURUMUNDAN DAHA KÖTÜ OLAMAZ DİYOR..
DİGER YANIM HAYAT HER AN BİTEBİLİR PEKİ YA BİTİŞ ANINA ÇOK YAKINSAN BUNUN BEDELİNİ BİR ÖMÜR BOYU ÖDEYEBİLİRMİSİN DİYE SORUYOR...
SORULAR ,SORUNLAR,ÇIKMAZLAR VE ANLIK MUTLULUKLAR..HAYATIMIN ÖZETİ BU GALİBA...
AMA MUTSUZ DEGİLİM YANİ EN AZINDAN İKİ GÜNDÜR ÇOK AMA ÇOK GÜÇLÜYÜM ..ACITMIYOR CANIMI HİÇ BİRŞEY, BELKİDE HİÇ KAPATMADIGIM KADAR KAPATIYORUM KULAKLARIMI DİGER İNSANLARIN DÜŞÜNCELERİNE..
BİLİYORUM Kİ HERKES KENDİNİ DÜŞÜNÜYOR VE GENE AGIZINI AÇAN HERKES HİÇ BİRŞEYİ BİLMEDEN KONUŞUYOR..
YA SİZ, SİZ BİLİYORMUSUNUZ BENİM NELER ÇEKTİGİMİ NASIL ZOR BİR YÜKÜN ALTINA AŞK SAYENSİNDE GÖZÜM KAPALI GİRDİGİMİ VE YILLARDIR ÇEKMEYE DEVAM ETTİĞİMİ DİYESİM GELİYOR,GELİYOR AMA MALESEF BUGÜNDE DİYEMİYORUM VE YARINDA DİYEMEYECEGİM ...BUNU İSTEMEDEN DE OLSA BEN SEÇTİM VE EGER YANLIŞ BİR ŞEÇİM OLSAYDI ARADAN GEÇEN YILLARDA MUHAKAK PES EDERDİM VE BİTTİ DERDİM.KOMİK OLAN ŞEY DEMİŞ OLAM DEDİM DE AMA ASLA GERÇEKTEN KARARIMIN ARKASINDA DEGİLDİM ÇÜNKİ AKLIM BAŞKA KALBİM BAŞKA ŞEYLER SÖYLERKEN HEP İKİSİ ARASINDA KALDIM BAZEN ONU TERCİH ETTİM BAZENSE ONU DA TIPKI KENDİM GİBİ YOK SAYDIM..
EN ACISIDA NE BİLİYORMUSUN BU KADAR YIL SONRA HİÇ KİMSEYE BİR ŞEY KAZANDIRAMADIM...

25 mart 2008 hayatımda bir şeyleri düzeltmeye başladıgım ve herşeye ragmen yeniden doguşuma atığım ilk gün oldu umarım..
hala umuyorum çünki hala beni ne kadar zorlu bir yol bekliyor farkındayım...ellerindeki son ata son file ,kaleye kadar beni sıkıştıracaklar ;amaa bu sefer mat etmenin keyfini yaşayamayacaklar..
bir boşluktaydım ve belkide bu gün sil baştan hayata sarıldım..herşey yeniden başlayacak ya kim nederse desin tüm günahlarımdan arınacagım evet yaa işte artık arınacagım...

geçmiş çok geçmiş....

düşünmekten düşünmeyemeye çalışmaktan ve bu sıradan olagan gibi görünen ama fazlasıyla canımı sıkan durumdan sıkıldım..
yaa ne olacak bunun sonu ? neden hep bir şeye heveslendim mi önüme bir engel çıkmalı ki aylar sonra birşey istemiştim halbu ki.. sadece bir kaç gün bana izin versen ölürmüydün ??sesimi duyuyorsun biliyorum ve belkide de oaralardan bir yerlerden bana kkıskıs gülüyorsun..
gül bakalım !
bu gün bunu degiştiremem yarın da degiştiremeyecegim anlamına gelmiyor sadece bil..
bil ki daha fazla ugraşma benle!!
bil ki bekledigim günler gelecek sen ne yaparsan yap
şimdi beklemedeyim biraz kızım büyüsün biraz ortalık durulsun diye bekliyorum..
uff ya ben kime ne anlatıyorum ..
belki gerçekten yoksun bile ..
hep belkiler hep ihtimaller var.. bir sürü seçim,bir sürü kararı bir sürü karar bir sürü vazgeçisi gerektiriyor..
bense vazgeçmek istemiyorum artık!!
yaa sadece seni yanımda istiyorum yada bazen onu bile istemiyorum...
yani bir an öyle birşey oluyorki bu kadar çok istedigime degecek birşey bile degil belki diyorum.belki sadece vazgeçilmez oldugu için bu kadar şansını zorluyorsun belkide ikiniz içinde en yanlış seçenek budur ve bir araya geldinginiz de herşey için çok geç olabilir şimdi en azından bir ihtimal var ya bu ihtimalinide kaybedersen ya gene monotonlugun kolarına düşerse ilişkin .. gene gene mutsuz bir kadın olursan diyorum..
bazen de 2007'nin 6 temmuzu aklıma geliyor..keşke o gece o arabayı çalıştıracak cesaret olsaydı keşke olsaydı da sonrasında ne olursa olsaydı.. hım..işte orda dur diyor mantıgım kızına ne olurdu kızına bunu yaşatmaya hakkın var mı diyor..ve içimden gelen her sesi kaşıt başka bir ses bu şekilde bastırıyor..
pes edeyim diyorum deniyorum ama o bile olmuyor..kendimi ifade etmekti benim en büyük özgürlüğüm kendi kendime bu özgürlüğümü elimden aldım..
ilkten ne güzeldi oysa herşey..pembe bir oyun gibi başlayacak ve hep o şekilde devam edecekti..ya da tamam biz bitsin dedik mi herşey o evde kalıverecekti..evet evet yanlıştı ee zaten bunu ikimizde biliyorduk canım hesapta tutuklu kalmak bu aşk için bunca acılar çekmek ve ömür boyu mutsuzluk içinde kıvranmak yoktu..
ikimizinde hayatı birbirinden beter oldu..
ben muhakak çok daha fazla eylem yaptım ve kurtulmaya çalıştıkça bişeyleri degiştirdikçe çok daha fazla battım ama en acısıda ne biliyormusun çogu zaman gözlerimi kapattıgımda gözbebekleri gülen o yeşil gözlü aşkımı göremiyorum ..çünki biliyorum artık oda mutsuz..
o hep bunun tek nedeninin ben olmadıgımı söylesede en büyük nedeninin ben oldugumu biliyorum..hep bu durum onu mutsuz edecek bundan da eminim .. ama gel gör ki bu acıları bitiremiyorum. bencillikten degil başarısızlıktan benim kisi daha önce kaç kere denedim yapmadım ve lanet olsun ki yapamıyorum ..belki bunu başarsam herşey çok daha iyi olacak en azından sen hayatını toplarsın ve ne yöne akacagına karar verirsin be aşkım yani ne bileyim 05 haziranda çıkıp gelmeseydim belki hayatın bambaşka bir yöne çoktan kaymıştı..yaşaman mümkünken yaşayamadıgın şeyler oldugunu ve bunun sorumlusunun da ben ve beni sürekli takip eden ben nereye gidersem inatla benle gelen hatalarımın oldugunu düşünüyorum..