.

herşeyin düzeleceğini umut etmiştim o yüzden belki kendime hayata hep bir şans daha verdim. Şimdilerde hiç bişey olmamış gibi davranan boş saçma sapan duyarsız bi insan oldum. Kendimi bulmakta ayakta durmakta kabullenmekte zorlanıyorum. Neyin bedeli ki bu?

Yalan .

Her daim yanılgılar içinde yaşıyor ve hep koca koca yalanlara inanıyorum .

Genetik olarak sıkıntılı Dünya'ya geldiğimi düşünüp suçu üzerimden atma çabası taşıyorum .

Halbuki bu da hersey gibi koskoca bi yalan. kalbim beynimle bağlantısını koparalı herseyin gerçek oldugu zamanlar çok eski de kaldı .

Önce bi yalana isyan ettim sonra tüm hayatım kocaman bi yalana mahkum edildi.

Hersey yalan artık aynada baktığım ben bile degil olmam gereken kişi.

Gerçek Dışı bi ailem aile ortamı bile sağlayamadığım bi kızım var.ama o iyi ki var yoksa çoktan vazgeçmiştim çoktan umudumu kesmiş tüm amacımı yitirmiştim.

Şimdilerde bekliyorum mutluluk oyunları yaratıp kendi kendime yazıyor çiziyor ve çabalıyorum .

Ne istediğimi de istediğim şeylerin bu Dünya'ya ait olmadıgını da biliyorum.

Kalbimi yok sayarak geçmişi yok sayarak var olmaya çalışıyorum .

Hersey bu kadar yalanken başarımın da gerçekçiliği tartışılır .

Kontrol edemediğim bi hayatım ve herseyin bi ilüzyondan ibaret oldugunu algılayacak farkındalığım var.

Gerisi yalan koca bi yalan 

Yeni mi 😳

Artık tüm bunların sonunu bekliyorum .

Gelmeli gelse diyorum .

Ama hep ben bişey söylüyorum hayat sağır dilsiz gibi davranıyor sanki beni duymamayı tercih ediyor...

Hayatı anlamlı kılan  gerçeğim