bir yanım eksik bir yanım düşünceli bir yanım mutlu bir yanım hüzün dolu ama uzun zamandan sonra ihtiyacım olan tatile kavuşuyorum ..
görüşmek üzere...

biliyorum böyle gitmeyecek ..
bişeyler olacak bişeyler olmalı ..
ya da en azından ben öyle umuyorum ve artık sadece umut ederek yaşıyorum...
bu gün daha iyiym bu gün daha az acı çekiyorum diyorum
her sabah gözlerimi zorla açtıgımda rüyalarıma devam edememiş olmanın verdigi gerginligi atamıyorum..
bırakın beni uyuyayım madem gerçek hayatta bunları yaşamam sizi yıkacak rüyalarımda bari beni rahar bırakında bende biraz mutlu olayım..

bazen inanıyorum biliyormusun rüyalarıma ta ki gözlerimi açtıgım o igrenç ana kadar evet ya neden olasın ki ben tekrar mutluyum bak işte oldu o da benimle hissini yaşıyorum...
bazen inanıyorum gerçekten herşeyin düzelecegine arapşaçından farksız olan hayatımın düğümlerinin bir bir çözülecegine...
ne olur bilmiyorum ama böyle bi ömür geçmez geçez...

Kadınların boşu boşuna ağladığı düşünülür çoğu zaman..Ağlamak rutin bir harekettir kadın için sanki..Ağlayan kadınlar da söyler bunu..Ben sık sık ağlarım derler..Nedensiz..Ancak öyle anlar vardır ki kadınların hayatlarında, gözyaşları bir inci tanesine dönüşür kadının..Akan her damla, göz pınarlarından intihar etmeden önce, kalp kırıklarından akar..Hayatı boyunca güçle, şiddetle büyütülmüş erkek, sözlerle yaralar kadının kalbini..Rallide yarışan bir yarışçı misali her dakika arttırır sözlerinin şiddetini..[b]Çünkü kadına değer vermez..Her şey ilişki başlayıncaya kadardır..Değer vermek, sevmek aynı zamanda kırmamaktır..Olur da bir hata olduysa özür dilemektir defalarca..Her adımda 10 kere düşünmektir, söylenen her sözü 10 kere tekrar etmektir içinden..Erkek kendine bir konu bulur ve günlük hayatta, ailesinde, çevresinde ne kadar ezilmişliği varsa kusar sevgilinin üzerine..Derdi ''o'' değildir çünkü..Kendisidir..Silinmiş kişilikler üzerinden bir ayağa kalkış çabasıdır..Durmaz..Hoyrattır..Aşkın yaşanacağı saatler, kavgalar yaşanır..Tatlı öpüşmelerin yaşanacağı saatler, yok yere heba olur..Şirin sevgi sözcüklerinin duyulacağı saatler, küfürler duyulur..Ufacık bir sorun dağlar kadar olur..Erkeklerin doğasında vardır bu..İlişkide kendi dedikleri olsun isteyen erkekler kadının her şeyine karışma hakkını görür kendinde..Kendine güvenmeyen erkek, karşısındaki kadına da güvenmez..Kendi şüpheleri kıza olanla entegre haldedir..Gün olur eski sevgililer dert edilir..Garip bir kıyaslama içine girer erkek..Gün olur bir başka erkek sorun olur..Kendisi başka bir kızla olsa da sevgilisinin başka erkekle olmasını kabullenemez..Arkadaşlık yoktur..Sinirlenir..Söylenir..Küfürler, hakaretler yağdırır erkek..Kadınsa ağlar..Kalbi kırıldıkça alışsa da ağlar durmadan..Yanaklardan süzülen her damla yere düşmeden önce sevgiyle donanır..Kadının sevgisinin eseridir çünkü..Bir kenarda duran, ağlamaktan harap düşmüş saçları gözyaşlarına birbirine karışan her kadın, bir inci tanesi şeffaflığına bürünür..O'na ne derseniz boştur..Söylemenizi de istemez zaten..Her kadın yalnızlığı oynamak ister bazen..Kendine özel bir dünyası vardır..Kimse girmesin ister oraya..Sadece kadına aittir orası..Erkeğin sözlerini hatırlar orda, sevgisini hatırlar..Aklı olmaz desede yüreği ister..Çarpışır ikisi kadının içinde..Kazananı yoktur...Kazanmış görüneni olur..Her darbede gözyaşları firar eder..Konuşmak ister..Kelimeler anlamsızlaşır..Bakışlarıyla anlatmak ister..Anlayan yoktur..Tekrar gözyaşlarına sığınır..Ağlar..Ağlamak bir çıkış yolu olur kadın için..Erkek gene mi zırlıyosun dese de kadın ağlamaktan vazgeçmez..Mutlu olsa da ağlama becerisine sahiptir kadın..Çünkü seven erkek yeri geldiğinde gözyaşlarını mutlulukla harmanlar kadının...Aşkın özel bir iksiri gibidir o..Bu yüzden ağlayan kadınların hayattaki yeri başkadır..Ağlayan kadın, seven kadındır..Kalp kıran erkekse o tanelerin farkında değildir çoğu zaman..Başka şeylerle meşguldür..Ağlayan kadınların dünyasında bir damla çok şey ifade eder..Erkek gün gelip anlasada..Gözyaşları çeliğe bürünür..Geçit vermez erkeğe..Çünkü ağlayan kadın seven kadındır..Ve bir kadın kendisini üzeni asla unutmaz....
özgün ...

...

kayboluyorum.. hergeçen gün biraz daha bitiyor umutlarım,ben yapıyorum ben buluyorum sonrada hiç kimseye kızamıyorum şuan içinde bulundugum herşeyin sorumlusu benim ve sadece içimde bulundugum gibi de kalmayıp işleri daha da karıştırmak için çaba harcıyorum.. neden ya neden ben.. hep aklımda bu soru var çatlak banu olsaydı şimdi aman allah duymasın çok büyük günah derdi... günah olan ne peki yada günah var mı gerçekten diyelim ki o zaman ben gerçekten onunda dedigi gibi halasına benzeyen günahkar bi kadın mıyım daha da acımasızı namussuz herkesin hayatını maffeden bencil bi varlıkmıyım.. amacım bu degildi biliyorum ama geldigim yerde o bana öyle bakıyorsa gerçekten yazık .. herşeye yazık çektigim verdigim acılara kaybolan yıllara en kötüsüde elimizden akıp giden gençliğe yazık...
bunun başka bi çözümü olsaydı inan ben bulurdum, bulur ve hayata geçirdim diyorum ama şimdi durdugum yerden geçmişte yaptıgım herşey koca bi şaçmalık gibi geliyor .. en kötüsüde artık duydugum aşka saygı duymamaya başlıyorum... eskiden en hassas noktamdı içimde ki aşk benim dünya yıkılsa bile kimse sadece içimde sakladıgım aşka dokunamazdı.. yıpranıyorum ve yıprandıkça yaşlanıyorum...

herşey bitiyor herkes kendi hayatına yön veriyor.. herşey degişiyor ama ben içimde ki ben yıllardır hep aynı.. bu nasıl bi çelişki hayat herkese eşit davranmıyormu yoksa?
inandıgım tüm degerlerin bir bir beni terk ettigine şahit oluyorum ne yazık ki.. bütün bunlar ne içindi ben mutsuz olsam da ailem mutlu olsunlar diye degilmiydi..evet tüm bunlar bu bir zamanlar inandıgım şaçmalık içindi ama küçük bişeyi hesaba hiç katmamışım ben mutsuz olunca etrafımdakilerede ancak mutsuzluk sunuyorum ve her geçen gün biraz daha ne kadar çok kaybettigimi anlıyorum..
tutkumu ,hırsımı ,aşkımı herşeyimi kaybettim ben... tekrar yakalarmıyım onuda bilmiyorum ...
bu gün dönsem ben herşeyi bıraktım sana geldim desem hiç bişey degişmeyecek biliyormusun en acısıda bu...
telafisi olmayan hatalar yaptım ve battıkça batıyorum...