16 Ekim 2008 Perşembe

selenay'ım yaşam kaynagım....

zeytin gözlü güzeller güzeli kızıma…
iyi ki varsın…
Hayatıma anlam kattın,
annen senle birlikte inanılmaz duygular tattı…
küçücük bembeyaz ellerin vardı
12 mayısta gözlerin hayatıma ışık saçtı
dogdugunda cenneti yaşamamı saglayan bir kokun vardı…
beni karanlıklardan çekip alıp tekrar hayata bagladı..
Çok masumdun ve inan geldiğinde sende benim kadar şaşkındın
yavaş yavaş tanıdım seni
yavaş yavaş anladım bu hayatta en çok benden şevkat beklediğini…

21 mayıstı benden ilk Parçan koptu..
ilk o gün sende bir gün benden ya koparsan diye agladım,
seni ilkkez ogün bayıldıgın banyo ile tanıştırdım..
bir çiçek gibiydin suyun içinde
parlayan gözlerini sende görebilseydin keşke…

hiç tahmin edemezdim bu kadar özel olacagını
Benden bir parçaydın hatta artık bendin sen…
Ve artık bende senle büyüyen koca bir bebek olmuştum
sen dil çıkarttıgında ,dil çıkaran
neden agladıgını bilsem bile hastanelere koşan paranoyak bir bebek
J
Seni paylaşmakta bile zorlandım..
benden başkasının kucagındayken hiç huzurlu olmadı içim…
biliyorum sadece annen olmam degildi,bizi birbirimize baglayan
sende uykusuz gecelerimizde zeytin gözlerinle hep beni aradın..

Nedenim oldun…
ben her kaybedişimden sonra
beni hayata baglayan
ZEYTİN GÖZLERİNİ GÖZLERİNİ BULDUM…