canım çok sıkılıyor herşeyimi kaybettim ..
herşeyim neydi onu bile anımsamıyorum
odamda bana ayrılan 5 metrekarelik alanda hayatımı sürdürüyorum..
sürüncemede yaşıyorum hiç bişey belli degil..
hiç bişeyin anlamı kalmadı içimde tekrar tanrıya sıgınma arzusu affedilmek umudu var
keşke beni duysa ve sesime ses verse keşke herşeyin güzel olması için imkan yaratacak tertemiz bi sayfa açsa bana..
çok zor geliyor artık dayanamıyorum çünki
hiç bişey anlamlı degil
nereye baksam boş
nereye el atsam başarısızlık..
hayır ya bütün bunlar böyle olmamalı
düzelmek için bi şansa daha ihtiyacım var sadece tek bi şans daha
bana başka insanlardan faydada yok
bunuda anladım..
içimde sonsuz bi sıgınma arzusu
biri kol kanat gersin..
artık zamanı geldi tekrar dirilmenin
ayaklarımın üstünde durup gölgemede birilerini almanın..
kaç yaşındaydımm kaç oldum
nerelerden geldim
nerelere gidecegim edebiyatındanda sıkıldım
talihimi degiştirecek bişeyler olmalı yaa
ben bişeyler yapmalıyım
olmadı olmadı olmayacakmı hiç ppeki
hala ihtimal var
var ya
o ihtimali bulmalıyım
sonra kendiliğinden geçecek bu sonsuz boşluk

Neresindeyim hayatımın ve ne için nerelere gitmem lazım kestiremiyorum artık..verdim kendimi rüyalarımın tatlı sıcaklıgına allahtan onlar seviyorlar benide sürekli mutlu oluyorum uyukularımda...

Ölüm bir son, ama acaba acının sonu mu?

giitigim her yere acımıda götürüyorum ya ölüm sonrası bile bu acı benimle gelirse?
hayellerim hep yaşamdan uzaklaştırdı beni belki ölmekte bi hayel..
hayata neden gönderildim neden bu problemlerle boguşuyorum hiç bilmiyorum ..
ne zaman gidecegim gideerkne ne kadar kahraman olabilecegim onuda tabi...
sürekli boguşuyorum bir adım sonrasında başıma neler gelecegini bilmeden..
acılara alıştım desemde her acının farklı bir tesiri farklı bir yansıması oluyor..
tekrar enerji toplayacak zamanı hayat bana hiç tanımıyor..
hep birşeylere koşuşturuyorum
hep acelem var..
hayata karşı mütiş bir bıkkınlık hissediyorum
herşeyin boş oldugunu gördügümden beri amacımda kalmadı..
herşey mantık dışı her adım bir başka acı..
belkide ölmek degil yayata yeniden gelmek istiyorum bambaşka koşullarda bambaşka bir kimlikle..
kaderime dogarken karar verilmeden şeçimler yapılsada bana yalan söylenmeden büyüyecegim gelişecegim bir dünyaya gelmek...
belkide ölmek degil ortadan kaybolmak istiyorum kimbilir kimligimi bir faili meçhulun yanına bırakıp bambaşka bir kimlikle yaşamak...
aitlik hissi yaşamak istiyorum artık ben buraya aitim demek..
hayata veda etmek için 100lerce nedenim var ama yaşamak için sadece sorumlulugunu her anımda hissettigim minik kızım selenay..

....

neyi neden yaptıgımın hiç bir anlamı kalmadı ve ruhum arap şaçı formatında düğümlendi kaldı..
böyle olsun istermiydim hiç,ama oldu
hep bogazımda gözyaşlarımla çıkamayacak kadar büyük bir dügüm vardı...
seni kaybetmeyi göze alıyorum
şimdi sıra sende sen al alabilirsen....

ben giderim o gider

gittikçe büyüyor gölgem ben gittikçe oda benle geliyor hatta çogu zaman bedenim ruhuma dar geliyor ve içimden lanet olası bir ses 'heyy hadi artık devam et 'diye sürekli bagırıyor..nerelerden geldim diyorum bir an bakıp halime ki asıl soru nelere gidecegim bence..takıldım başı sonu belirsiz bir akıntının peşine sürekli gidiyorum.gidiyorum gitmesine ama nereye??nasıl dur diyecegim bu sonsuz akıntıya ve nerden başlayacagım güç kullanmaya??güç kullanmak mı bak bir sorun daha çıktı o gücü nerden bulacagım peki yine yeniden başlamak için..başlamak diyorum sürekli ama aslında hiç bir şeye başladıgım yok .0nlarca karar alıp onunuda yarım bırakmaktan başka yaptıgım bişeyde yok .işin kötüsü enerjimde yok çaresizsem çare bendim ya.. bendeki çareyi kaybettim bulamıyorum.uzun zamandıır toplarlanamıyorum battıkça batıyorum sanırım hala dibi görmedim en büyük korkumda bu ya daha ötesi varsa yaa..
yaa ne varsa var işte gidip duruyorum ben gittikçede o geliyor işte anlasana..

gündüzlerin gecesindemiyim....

sıkıcı yanlız gecelerime bir tek sigaram eşlik ediyor..bir zamanlar sadece aptal kutusu olarak baktıgım aletide unutamak lazım tabi beynimi uyuşturma görevi ona ait ..yaşamak isterken yaşamın iyice dışına attım kendimi..gene hesapta olmayan şeyler peyda oldu gene kafam alak bullak ..evdeki hesap çarşıya nezaman uyacak yahuu,bir kerede dogru hesap yapayım dogru adım atayım demii ama yokk illa herşeyi arap saçı kıvamına getirip o ünlü dibe vuracagım.o kadar çok vurdum ki artık benimde kafam karıştı hız mı alıyorum hızmı kesiyorum neresindeyim bu bitmek bilmeyen min. max noktaları arasındaki yolculugumun?hayatın neresindeyim.rüyalarla yaşıyorum ve gerçeklerin hiç biri beni mutlu etmiyor..sonsuza dek uyuma şansım olsa keşke..hem kimseyi ölümle üzmeden hemde kör kuyulara girmeden evimde öylece uyuyarak yaşasam ve kimse beni uyandırmasa..artık hiç enerjim de kalmadı..yataktan mutfaga gitmek bile bitmek tükenmek bilmeyen bir yol...gündüzlerde olmam gereken bir çagında gecesindeyim sanırım ..kim bilir nerdeyim ve bundan sonra nerelere gidecegim?????

Gidemiyorum..
en çok istedigim şey gitmek..
istiyorum ama yapamıyorum.yapamıyorum çünki engellerimi insanlar degil ben koyuyorum ..
gidemiyorum çünki herkesten çok kendimi ben yargılıyorum ve kimse bilmesede ben ne kadar derin bir kuyuda oldugumu geri dönüşü olmayan yollara saptıgımı biliyorum..
gidemiyorum çünki masum degilim,,
gidemiyorum çünki vicdanımı fedakarlık yapmadan rahatlatamıyorum
gidemiyorum çünki nereye gidersem gideyim o lanet olası suçluluk duygusu benle geliyor
ve işin en kötüsü artık ait oldugum bir yer yok..
işte sonuç gi-de- mi- yo -rum

bitti..

Ve artık yoksun...

varlıgını bile yaşatmadan gidiyorsun hemde

çok sevmiştim desem de

biliyorum degiştirmeye yetmeyecek gücüm..

ne başa alabilirim artık

ne de sonu yazabilirim..

halbuki hiç birşey için geç olmamasını dilerdim

keşke seni sil baştan tanıyp

ruhumu ısıtan ellerine yıllar önce sahip olabilseydim..

seninim der gibi bakan gözlerin hala

ruhumda saklı...

sen gitsende onlar benimle kalacak

yıllarca ben her ihtiyaç duydugumda önüme ışık olacak..

sen gittiğini mi sanıyorsun..

öyleyse yıllarca kandır kendini..

ben diyorum ki aslında gitmiyorsun

hala benimsin...

öpemedigim dudakların,şevkatli ellerin

rengini adlandıramadıgım gözlerin

sen şimdi gitsende
yıllarca benimsin...