Gidemiyorum..
en çok istedigim şey gitmek..
istiyorum ama yapamıyorum.yapamıyorum çünki engellerimi insanlar degil ben koyuyorum ..
gidemiyorum çünki herkesten çok kendimi ben yargılıyorum ve kimse bilmesede ben ne kadar derin bir kuyuda oldugumu geri dönüşü olmayan yollara saptıgımı biliyorum..
gidemiyorum çünki masum degilim,,
gidemiyorum çünki vicdanımı fedakarlık yapmadan rahatlatamıyorum
gidemiyorum çünki nereye gidersem gideyim o lanet olası suçluluk duygusu benle geliyor
ve işin en kötüsü artık ait oldugum bir yer yok..
işte sonuç gi-de- mi- yo -rum

bitti..

Ve artık yoksun...

varlıgını bile yaşatmadan gidiyorsun hemde

çok sevmiştim desem de

biliyorum degiştirmeye yetmeyecek gücüm..

ne başa alabilirim artık

ne de sonu yazabilirim..

halbuki hiç birşey için geç olmamasını dilerdim

keşke seni sil baştan tanıyp

ruhumu ısıtan ellerine yıllar önce sahip olabilseydim..

seninim der gibi bakan gözlerin hala

ruhumda saklı...

sen gitsende onlar benimle kalacak

yıllarca ben her ihtiyaç duydugumda önüme ışık olacak..

sen gittiğini mi sanıyorsun..

öyleyse yıllarca kandır kendini..

ben diyorum ki aslında gitmiyorsun

hala benimsin...

öpemedigim dudakların,şevkatli ellerin

rengini adlandıramadıgım gözlerin

sen şimdi gitsende
yıllarca benimsin...